E-communicatie: relevante regelgeving
Tot dusver is er geen Belgische wetgeving over ‘e-communicatie’ als dusdanig of in verband met de ‘sociale media’. Het is daarom belangrijk om de algemene regels inzake reclame en marktpraktijken onder de loep te nemen.
Drie Belgische wetten zijn hierin van fundamenteel belang:
- de Wet van 6 april 2010 betreffende marktpraktijken en consumentenbescherming (WMPC) [Note: Geconsolideerde versie op JUSTEL: in het Nederlands, in het Frans.], die een gedeeltelijke omzetting is van een aantal Europese regelgevingen (waaronder Richtlijn 2005/29/EG);
- de Wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij of ‘Wet Elektronische Handel’ (WEH) [Note: Geconsolideerde versie op JUSTEL: in het Nederlands, in het Frans.], die ook (gedeeltelijk) een omzetting is van EU regelgeving (waaronder Richtlijn 2000/31/EG);
- de Wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens (Privacy Wet) [Note: Geconsolideerde versie op JUSTEL: in het Nederlands, in het Frans.], mede gebaseerd op EU bronnen zoals Richtlijn 95/46/EG en Richtlijn 2002/58/EG.
Daar waar de WEH enkel internet-gerelateerd gedrag regelt (waaronder systemen voor elektronische post en elektronische berichten), hebben de WMPC en de Privacy Wet een breed toepassingsgebied en zijn zij van belang voor zowel online als offline gedragingen.
Deze website heeft niet als doel een diepgaande analyse van de Privacy-Wet te ondernemen, maar het zal de belangrijkste principes ervan presenteren daar waar dat nuttig is.